Kategorija
1. Uvod
Namjeravajući ovim radom u prvom redu ukratko izložiti (hipo)tezu dr. Jusuf Mroueha o muslimanima na tlu Amerike prije Kristofera Kolumba, koju je eksplicirao na stranicama interneta, a i zbog nemogućnosti jedne ozbiljnije kritike njegovih ideja, na kraju ćemo se samo vrlo kratko osvrnuti na zaključnu misao ovog autora.
U uvodnom pasažu svoga teksta autor navodi da razni pokazatelji upućuju na to da su muslimani iz Španije i Zapadne Afrike pristigli na američko tle bar pet vijekova prije Kolumba.
Tako je npr. zabilježeno da su se sredinom desetog vijeka, za vrijeme vladavine umajadskog halife Abdur-Rahmana III (929.-961.), muslimani iz redova afričkih domorodaca otisnuli svojim brodovima iz španske luke Delba (Palos) na zapad u “Okean magle i tame”.
Vratili su se nakon dugog odsustva natovareni raznovrsnim bogatstvom iz “čudne i neobične zemlje”. Isto tako, autor navodi da najmanje dva dokumenta nagovještavaju prisutnost muslimana u španskoj Americi prije 1550. n.e. (nakon gubljenja posljednjeg uporišta na španskom tlu, Granade, muslimani su mahom izbjegli ili prešli na kršćanstvo da bi se zaštitili od inkvizicije), uprkos činjenici o dekretu iz 1539. n.e. donešenog od Karla V, kralja Španije, koji zabranjuje unucima muslimana koji su bili spaljeni na lomači od strane inkvizicije da se isele u zapadnu Indiju.
Ovaj dekret je potvrđen 1543. n.e. i nakon toga je naredba o izgonu svih muslimana sa prekomorskih španskih teritorija obznanjena. Autor na kraju uvoda pravi podjelu svih pokazatelja na:
1) historijski dokumenti
2) geografska istraživanja
3) arapski (islamski) natpisi
2. Historijski dokumenti
a) Muslimanski historičar i geograf Abu Hasan Ali Ibn Al-Husein Al-Masudi (871.-957. n.e.) napisao je u svojoj knjizi “Muruj Adh-dhahab wa Maadin al-Jawhar” (Doline zlata i rudnici dragulja) da je za vrijeme vladavine halife (španskog Halifata) Abdullah Ibn Muhameda (888.-912. n.e.), muslimanski moreplovacKhaškhaš Ibn Saed Ibn Aswad iz Kordobe u Španiji isplovio iz Delbe (Palos) 889. n.e., prešao Atlantik, dospio na nepoznatu teritoriju (Ard Majhoola) i vratio se sa ogromnim bogatstvom. U Al-Masudijevoj mapi svijeta postoji obilježeno veliko područje u okeanu magle i tame(Atlantski okean) koje je on smatrao kao nepoznatu teritoriju(Amerika).
b) Muslimanski historičar Abu Bakr Ibn Umar Al-Gutiyya prenosi da je za vrijeme halife Hišama II (967.-1009. n.e.), još jedan muslimanski moreplovac Ibn Faruk iz Granade isplovio iz Kadeša (februar 999. n.e.) u Atlantik, pristao u Gando (Velika Kanarska ostrva) posjećujući kralja Guanaringa, i nastavljajući zapadno gdje je ugledao i imenovao dva ostrva, Caprairu i Pluitanu. Vratio se nazad u Španiju u maju 999. n.e.
c) Kolumbo je isplovio iz Palosa (Delba) u Španiji. Stigao je do Gomere (Kanarska ostrva – Gomera je arapska riječ koja znači mala glavnja) tamo se zaljubio u Beatriz Bobadilla, kćerku prvog zapovjednika ovih ostrva (porodično ime Bobadilla izvodi se iz arapskog imena Abouabdilla). Drugi Bobadilla(Francisco), kasnije kao kraljev namjesnik zatvorio je Kolumba i vratio ga iz Santa Dominga nazad u Španiju (novembar 1500. n.e.). Porodica Bobadilla bila je u vezi sa Abbadid dinastijom u Sevilji (1031.-1091. n.e.).
Oktobra 1492. n.e. Kolumbo je pristao na malo ostrvo na Bahamima koje su domorodci zvali Guanahani aKolumbo ga je preimenovao u San Salvador.
To ime je izvedeno od Mandinga (narod u Zapadnoj Africi koji je najviše doprinijeo širenju islama) i modificiranih arapskih riječi. Guana (Ihwana) znači “braća” a Hani je arapsko ime. Po tome je izvono ime ostrva “Hanina braća”.
Ferdinand Kolumbo, Kristoferov sin, pisao je o crncima koje je njegov otac vidio u Hondurasu:
“Ljudi koji žive istočnije od Point Cavinasa, sve do mjesta Cape Gracios a Dios, su skoro potpuno crne kože”.
U isto vrijeme u ovom istom regionu, živjelo je muslimansko pleme domorodaca znanih kao Almamy. U jeziku Mandinga i arapskom jeziku Almamy označava “Al-Imam” tj. osobu koja predvodi molitvu, ili u nekim slučajevima označava poglavara zajednice (ili člana muslimanske zajednice Imama).
Poznati američki historičar i lingvist Leo Weiner sa Harvard univerziteta, u njegovoj knjizi “Afrika i otkriće Amerike” (1920.) napisao je da je Kolumbo bio jako dobro svjestan prisustva Mandinga u Novom svijetu i da su se muslimani Zapadne Afrike raširili preko Kariba, Centralne, Južne i Sjeverne Amerike (uključujući i Kanadu) gdje su trgovali i rodbinski se vezivali za domaće indijance.