Kur'an Časni

Pa pošto im dođe sa znakovima Našim, gle - oni su im se ismijavali.

وَمَا نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

I Mi smo im dokaze pokazivali, sve jedan veći od drugog, i na muke smo ih stavljali ne bi li se dozvali.

I nismo im pokazali nijedan znak, a da on nije bio veći od sestre svoje, i dograbili smo ih kaznom, da bi se oni povratili.

وَقَالُوا يَا أَيُّهَ السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ

O ti čarobnjače!" – govorili su oni – "zamoli Gospodara svoga, u naše ime, na temelju tebi datog obećanja, mi ćemo, sigurno, Pravim putem poći!

I rekoše: "O čarobnjače! Zovi nam Gospodara svog s onim što je s tobom sklopio. Uistinu, mi ćemo biti upućeni."

فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنْكُثُونَ

A čim bismo ih nevolje oslobodili, začas bi obavezu prekršili.

Pa pošto smo otklonili od njih kaznu, gle - oni prekršiše.

وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

I faraon obznani narodu svome: "O narode moj" – reče on – "zar meni ne pripada carstvo u Misiru i ovi rukavci rijeke koji ispred mene teku, shvaćate li?

I objavi faraon u narodu svom, reče: "O narode moj! Zar nije moja vlast Egipta, i ovih rijeka (što) teku ispod mene? Pa zar ne vidite?

أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ

I zar nisam ja bolji od ovog bijednika koji jedva umije govoriti?

Zar (nisam) ja bolji od ovog - njega koji je prezren i jedva jasan?

فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ

Zašto mu nisu stavljene narukvice od zlata ili zašto zajedno sa njim nisu došli meleki?"

Pa zašto na njega nisu stavljene narukvice od zlata ili s njim došli meleci (kao) pratioci?"

فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ