Kur'an Časni

I dođoše stanovnici grada, radujući se.

قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ

Ovo su gosti moji" – reče on – "pa me ne sramotite,

(Lut) reče: "Uistinu, ovo su moji gosti, zato me ne sramotite,

وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ

i bojte se Allaha, i mene ne ponizujte!

I bojte se Allaha, i ne ponižavajte me!"

قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ

A zar ti nismo zabranili da ikoga primaš?" – povikaše oni.

Rekoše: "Zar ti nismo zabranili svjetove?"

قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ

"Ako već hoćete nešto činiti, eto kćeri mojih!" – reče on.

Reče: "Evo kćeri mojih, ako ste izvršitelji."

لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ

A života mi tvoga, oni su u pijanstvu svome lutali.

Tako mi života tvog, uistinu su oni u opijenosti svojoj lutali.

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ

I njih je zadesio strašan glas kad je Sunce izlazilo,

Pa ih pogodi krik dok se Sunce rađalo,

فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ